gąszcz

gąszcz
gąszcz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. -u; lm D. ów || -y {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'gęste skupisko wysokich roślin': {{/stl_7}}{{stl_10}}W części ogrodu rozciągał się gąszcz krzewów owocowych. Dojrzałe gruszki spadały w gąszcz rosnących pod nimi pokrzyw. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nagromadzenie, nawarstwienie się faktów, przedmiotów, zdarzeń': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gąszcz włosów, papierów, sklepów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zawiesisty osad powstający na spodzie płynu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozbełtać gąszcz. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • gąszcz — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y 1. «gęste skupienie roślin, zwłaszcza drzew lub krzewów; gęstwina» Gąszcz krzaków. Zwarty gąszcz leszczyny. Nieprzebyte gąszcze lasu. przen. «gęste skupienie, nagromadzenie, kłębowisko jakichś przedmiotów, zjawisk …   Słownik języka polskiego

  • bzowy — przym. od I bez Bzowy gąszcz, krzak. ∆ Powidła, wino bzowe «powidła, wino z owoców czarnego bzu» …   Słownik języka polskiego

  • chrust — m IV, D. u, Ms. chruście; lm M. y 1. blm «suche gałęzie odłamane od drzewa; także: całe mniejsze drzewka, ich gałęzie i wierzchołki, używane do wyrobu mioteł, faszyny, na opał itp.» Stos, wiązka chrustu. Płot z chrustu. Ułożyć ognisko z chrustu.… …   Słownik języka polskiego

  • chruśniak — m III, D. a ( u), N. chruśniakkiem; lm M. i 1. «zarośla, gąszcz; chrust» Malinowy chruśniak. 2. «płot z chrustu» Obejście ogrodzone chruśniakiem …   Słownik języka polskiego

  • gęstwa — ż IV, CMs. gęstwawie, blm «gęste skupienie czegoś, zwykle w odniesieniu do roślin lub ich części gałęzi, korzeni, gąszcz; także w odniesieniu do gęstych włosów lub do tłumu ludzi» Gęstwa gałęzi, krzaków. Gęstwa włosów. Kręcił się w największej… …   Słownik języka polskiego

  • gęstwina — ż IV, CMs. gęstwinanie; lm D. gęstwinain «gęsty las, gęste zarośla, krzaki; gąszcz; rzadziej: gęste włosy» Nieprzebyta, nieprzenikniona gęstwina. Gęstwina leśna. Gęstwina krzaków. Przedzierać się przez gęstwiny lasu …   Słownik języka polskiego

  • krajać — ndk IX, krajaćję, krajaćjesz, kraj, krajaćjał, krajaćany 1. «ciąć coś na części, na kawałki; rozcinać» Krajać nożem chleb, cebulę, mięso itp. Krajać blachę nożycami. □ Tak krawiec kraje, jak (mu) materii staje.przen. Statek krajał wodę. 2. pot.… …   Słownik języka polskiego

  • plątawisko — n II, N. plątawiskokiem; lm D. plątawiskowisk «gąszcz, gęstwina» Plątawisko krzaków i gałęzi …   Słownik języka polskiego

  • przebrnąć — dk Va, przebrnąćbrnę, przebrnąćbrniesz, przebrnąćbrnij, przebrnąćbrnął, przebrnąćbrnęła, przebrnąćbrnęli, przebrnąćbrnąwszy «przejść albo przejechać przez jakiś trudny teren, przebyć coś brnąc» Z trudem przebrnął tę drogę po deszczu. Przebrnęli… …   Słownik języka polskiego

  • nieprzebyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, przez który człowiek nie może się przedrzeć; nie do przebycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzebyty gąszcz. Nieprzebyta dżungla. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”